Przyczyny odkładania się soli wapnia w ścięgnach nie są do końca znane. Przyczyny można upatrywać w mikrouszkodzeniach związanych z mechanicznym przeciążeniem tych ścięgien, które fizjologicznie mają słabe ukrwienie. Słabe ukrwienie tkanek oznacza obniżone możliwości autogojenia i przebudowania się uszkodzonych komórek.

Zwykle bezpośrednią przyczyną powstawania zwapnień w tej okolicy jest zaburzona mechanika barku spowodowana urazem lub przeciążeniem mięśni i ścięgien. Na skutek nieprawidłowego ustawienia elementów stawowych dochodzi do przeciążania ścięgien stożka rotatorów, a w konsekwencji do uszkodzeń strukturalnych i w konsekwencji do zwapnień. Należy zaznaczyć, że zwapnienia mogą mieć różną konsystencję. W początkowej fazie mają charakter bardziej płynny / żelowy, a następnie zmieniają się w uwapnione ciała stałe.

Schorzenie występuje najczęściej u osób w wieku 30-60 lat.

Typowym objawem zwapnień w obrębie barku jest ból występujący podczas wykonywania ruchów ramieniem. W zależności od zaawansowania stanu chorobowego ból w początkowej fazie jest mniejszy oraz występuje raczej przy ruchach powyżej poziomu ramienia (sięganie do góry). Następnie dolegliwości stają się bardziej uciążliwe i mogą pojawiać się nawet przy niewielkich ruchach ręką. Dość charakterystyczne są też dyskomfort i ból pojawiające się przy spaniu na boku.

Charakterystyczne objawy:

• ból barku
• ból podczas ruchu powyżej poziomu ramienia
• ból podczas ruchów skrętnych kończyny
• ból nocny podczas leżenia na chorym barku

Zwapnienia w ścięgnach barku są doskonale widoczne w badaniu USG, które lekarz w naszej Klinice wykonuje podczas pierwszej konsultacji.

W zależności od stanu klinicznego i obrazu USG lekarz może wykonać zabieg sonochirurgiczny (pod kontrolą sondy USG) polegający na odsysaniu zwapnienia (tzw barbotaż) lub jego rozkawałkowaniu oraz podaniu odpowiednich leków w celu rozpuszczenia i wchłonięcia pozostałości po zwapnieniu. Warto zaznaczyć, że zastosowanie procedury barbotażu jest precyzyjnym działaniem wykonywanym cienką igłą pod kontrolą USG. Dlatego tego rodzaju zabieg sonochirurgiczny nie uszkadza ścięgna objętego zwapnieniem. Jest to ogromna przewaga nieoperacyjnego leczenia zwapnień nad zabiegiem chirurgicznym, który jest inwazyjny dla tkanek otaczających zwapnienie.

Większość Pacjentów ze zwapnieniem w ścięgnach stożka rotatorów kwalifikuje się do leczenia nieoperacyjnego.