Ścięgno Achillesa to najmocniejsze ścięgno ciała człowieka. Podczas normalnego chodzenia przenosi olbrzymie obciążenia odpowiadające 3-krotnej masie naszego ciała. Podczas biegu i skoków obciążenia ścięgna wzrastają jeszcze kilka razy! Możliwości transferu tak dużych obciążeń ścięgno zawdzięcza nie tylko swojemu potężnemu rozmiarowi, ale również specyficznej biomechanice która charakteryzuje okolicę ścięgna i jego przyczepu do pięty. Niestety czasami mechanizmy te zawodzą, ścięgno traci swoje możliwości i rozwija się choroba samego ścięgna lub jego przyczepu do pięty.

Jak to często bywa przyczyną chorób ortopedycznych jest albo niewystarczająca ilość ruchu albo zbyt duża jego ilość. Podobnie jest ze ścięgnem Achillesa. Jeśli ścięgno nie ma odpowiedniej dawki wysiłku na co dzień – nawet w formie normalnego chodzenia – bardzo łatwo je przeciążyć nawet jednorazowym, niezbyt wymagającym wysiłkiem. Jeśli Achilles jest poddawany natomiast dużym obciążeniom sportowym to też jest wystawione na różnego rodzaju czynniki ryzyka np.: zbyt ciasne obuwie, bieg po twardym i zmarźniętym podłożu, bezpośrednie uderzenia, zapalenie kaletki, nadmierne obciążenie, brak odpoczynku i regeneracji.

Tendinopatia ścięgna Achillesa może objawiać się bardzo różnie. W przypadku ostrego przeciążenia jest to najczęściej ból występujący w czasie wysiłku lub po wysiłku. Ból może się uaktywniać lub wzmagać kiedy Pacjent chodzi w określonym obuwiu – znaczenie może mieć sztywność zapiętka, miejsce nacisku zapiętka na ścięgno czy gorsza amortyzacja podeszwy.

Bardzo częstym objawem towarzyszącym przewlekłej chorobie Achillesa jest jego sztywność. Najczęściej objawia się przy pierwszych krokach po przebudzeniu – Pacjenci odczuwają silne napięcie połączone z bólem. Najczęściej po kilku, kilkunastu krokach objaw ten całkowicie znika. Sztywność może także pojawiać się w czasie dnia np. po dłuższym siedzeniu.

Przedłużające się objawy choroby ścięgna mogą z czasem nasilać się i przeszkadzać w normalnym poruszaniu się. Jeśli objawy są połączone z uszkodzeniem struktury ścięgna (konieczna diagnostyka USG) to jest to stan bardzo niebezpieczny. Wiadomo bowiem, że przerwaniu ulegają ścięgna chore – w wywiadzie Pacjenci zgłaszają szereg dolegliwości, które powinny sugerować rozpoczęcie diagnostyki i leczenia.

Tendinopatia ścięgna Achillesa (nazywana zapaleniem ścięgna Achillesa) wymaga leczenia – nie leczona będzie się pogłębiać. W sytuacji ekstremalnej może dojść do całkowitego zerwania tego ścięgna – konsekwencją jest poważny zabieg operacyjny i wielomiesięczna rehabilitacja.

W leczeniu ścięgna Achillesa stosujemy różne protokoły w zależności od stopnia zaawansowania zmian. Etap choroby jest weryfikowany w badaniu klinicznym oraz w badaniu USG – na jego podstawie można precyzyjnie ocenić obecność zmian strukturalnych ścięgna. W CRS Clinic ortopeda już na pierwszej wizycie bada Pacjenta klinicznie i za pomocą nowoczesnego aparatu USG, a w razie potrzeby może również przeprowadzić leczenie sonochirurgiczne.

W przypadku objawów przeciążenia ścięgna, ale bez uszkodzenia jego budowy preferowanym leczeniem jest fizjoterapia. Fizjoterapeuta bada Pacjenta określając przyczynę powstania problemu oraz wdraża odpowiedni program rehabilitacji. Program taki to sprawdzony zestaw odpowiednich ćwiczeń i precyzyjna terapia manualna.

W razie stwierdzenia uszkodzenia włókien ścięgna leczenie rozpoczynamy zwykle od zabiegu sonochirurgicznego. Zabieg może mieć na celu działanie przeciwzapalne lub regenerujące tkankę w zależności od wyniku badania USG, czasu trwania objawów czy wieku Pacjenta. Po uspokojeniu stanu zapalnego Pacjent przechodzi pod opiekę fizjoterapeuty w celu wzmocnienia ścięgna i poprawy jego wytrzymałości.