Bardzo częstą przyczyną bólu barku jest tzw konflikt podbarkowy inaczej zwany cieśnią podbarkową (ang. impingement syndrom). Nie jest to nazwa określająca konkretną kontuzję barku, ale raczej mechanizm, w którym źródłem bólu odczuwanego przez pacjenta są tkanki uciskane w obszarze tzw. “przestrzeni podbarkowej”.

Przestrzeń podbarkowa to okolica ograniczona od góry wyrostkiem barkowym łopatki i więzadłem kruczo − barkowym, a od dołu głową kości ramiennej. Na skutek urazu, przeciążania, zaburzonej biomechaniki dochodzi do nacisku kości na miękkie części tego obszaru: kaletkę podbarkową i ścięgna stożka rotatorów. Na tej mocno ograniczonej przestrzeni przebiegają ścięgna stożka rotatorów, odizolowane od wyrostka barkowego łopatki przez zbiornik płynowy zapewniający odpowiedni poślizg, czyli kaletkę podbarkową. W warunkach prawidłowych, gdy przestrzeń ta jest odpowiednio duża, głowa kości ramiennej wraz z przylegającymi ścięgnami stożka rotatorów ślizga się pod wyrostkiem barkowym łopatki bez przeszkód podczas ruchów kończyny.

W sytuacji patologicznej (uraz, przeciążenie pracą, przeciążenie sportem) dochodzi do zmniejszenia tej przestrzeni i tarcia, czyli konfliktu pomiędzy strukturami położonymi na głowie kości ramiennej, a wyrostkiem barkowym łopatki. Prowadzi to do zapalenia kaletki podbarkowej i rozwoju zespołu bólowego. Stan zapalny zaś powoduje obrzęk co nasila konflikt i ściskanie tych tkanek.

Nie leczony konflikt podbarkowy może, z czasem, powodować schorzenia typu: chroniczne zapalenie kaletki podbarkowej, uszkodzenie ścięgien stożka rotatorów czy zapalenie ścięgna głowy dlugiej bicepsa.

Typowym objawem konfliktu podbarkowego jest ból zlokalizowany po przednio – bocznej stronie barku. Występuje on podczas ruchów kończyna górną. Ruchy wywołujące objawy to najczęściej podniesienie kończyny w przód lub/i do boku. Ból najczęściej jest gwałtowny i kłujący. Typowo nasilenie bólu następuje w miarę jak rośnie ilość wykonanych ruchów (często jest to związane z treningiem sportowym). Ból najczęściej występuje podczas ruchów spontanicznych – wykonywanych szybko i gwałtownie. Podczas ruchów powolnych i kontrolowanych objawy mogą się nie pojawiać. Pozycja leżenia na kontuzjowanym barku z dłonią podłożoną pod głową także z reguły wywołuje dolegliwości. Czasami dolegliwości promieniują wzdłuż bocznej strony ramienia co może być błędnie interpretowane jako objawy neurologiczne.

Ponieważ chory broni się przed wywołaniem bólu to z czasem zaczyna wykonywać tzn. ruchy trikowe. Oznacza to, że podnosi rękę w ten sposób aby „ominąć” wrażliwe struktury w stawie. Najczęściej wykorzystuje podczas takich ruchów nieprawidłowe, niefizjologiczne wzorce ruchu co dodatkowo przeciąża inne mięśnie i ścięgna narażając je na kolejne przeciążenia.

Proces leczenia rozpoczyna się od zdiagnozowania problemu i potwierdzeniu rozpoznania badaniem USG na pierwszej konsultacji u specjalisty. Często – także podczas pierwszej wizyty – jest wykonywany precyzyjny zabieg sonochirurgiczny w celu wyciszenia stanu zapalnego kaletki podbarkowej lub przeciążonych ścięgien. Najczęściej zabieg ten powoduje zminimalizowanie odczuć bólowych podczas podnoszenia ręki. Pacjent może zacząć wracać do normalnej aktywności.

Tak „przygotowany” Pacjent przechodzi pod opiekę fizjoterapeuty, który zaczyna pracę nad odtworzeniem prawidłowej mechaniki kończyny. Praca fizjoterapeutyczna dotyczy rownież nauki ergonomii pracy czy poprawy techniki sportowej, aby zminimalizować ryzyko nawrotu dolegliwości.